Zadaniem tego spektaklu było uświadomienie młodzieży, jaką wartością jest język, jaką rolę pełnił on w naszej historii, zwłaszcza w czasach, gdy mowa polska była jedynym symptomem ojczyzny.
Autorzy prezentowali fragmenty Syzyfowych prac S. Żeromskiego oraz utwory wielkich poetów, np. J. Kochanowskiego, J, Słowackiego, K.I. Gałczyńskiego i J. Tuwima. Doskonałym uzupełnieniem były sceny mówione gwarą podhalańską, śląską, kaszubską, czy poznańską.
Przy pomocy dowcipnych dialogów zostały pokazane najczęściej popełniane błędy językowe. Zabawna konwencja przedstawienia łatwo docierała do młodych widzów z przesłaniem spektaklu, czyli troską o mowę ojczystą.
Uczniowie uświadomili sobie, ile rozumieją z dawnej polszczyzny i co oznacza sformułowanie Ojczyzna –Polszczyzna.
