Dzień Wszystkich Świętych
1 listopada to bardo szczególny dzień w roku. Wspominamy naszych bliskich, którzy odeszli już z tego świata. Oddajemy im cześć i wyrazy naszych uczuć na różne sposoby, starając się, aby czas nie zatarł pamięci o nich.
Nie polega to tylko na symbolicznych odwiedzinach na cmentarzu i zapaleniu zniczy czy złożeniu kwiatów. W tym dniu najważniejsze są wspomnienia, jakie nam zostały. To one wraz z fotografiami i innymi pamiątkami pozwalają choć na chwilę wrócić tym, których już nie ma. Pamietajmy o członkach naszej Społeczności, Nauczycielach, Pracownikach, Uczniach…
Historia
Uroczystość Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom, którzy oddali swoje życie dla wiary w Chrystusa, a których nie wspomniano ani w martyrologiach miejscowych, ani w kanonie Mszy Świętej. Pierwotnie święto to obchodzono 13 maja.
W IV wieku rozpowszechniła się tradycja przenoszenia całych relikwii świętych, lub ich części, na inne miejsca. W ten sposób chciano podkreślić, że święci są własnością całego Kościoła. Kiedy w 610 papież Bonifacy IV otrzymał od cesarza starożytną świątynię pogańską Panteon, kazał złożyć tam liczne relikwie i poświęcił tę budowlę na kościół pod wezwaniem Matki Bożej Męczenników. Od tego czasu oddawano cześć wszystkim zmarłym męczennikom, w dniu 13 maja.
Papież Grzegorz III w 731 przeniósł tę uroczystość z 13 maja na dzień 1 listopada. Powodem były prawdopodobnie trudności z wyżywieniem rzesz pielgrzymów przybywających do Rzymu na wiosnę. W 837 Grzegorz IV rozporządził, aby odtąd 1 listopada był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych Kościoła katolickiego. Jednocześnie na prośbę cesarza Ludwika Pobożnego rozszerzono to święto na cały Kościół.